Stanisław Ptak, znany aktor polski, przyszedł na świat 28 marca 1927 roku w Wągrowcu, a swoją ostatnią podróż zakończył 30 czerwca 2002 roku w Katowicach. Był nie tylko utalentowanym aktorem teatralnym i filmowym, ale również utalentowanym śpiewakiem operetkowym, który zaskarbił sobie uznanie na polskiej scenie artystycznej.
Jego kariera aktorska zaczęła się na przełomie lat 40. XX wieku. Stanisław Ptak występował na deskach teatru w Gnieźnie, a następnie również w Poznaniu. Jego talent zaowocował również występami w Teatrze Muzycznym w Gdyni, gdzie zdobył serca wielu widzów. W ostatnich latach życia związał się z Teatrem Rozrywki w Chorzowie, co stanowiło uwieńczenie jego bogatej kariery.
Jako baryton występował w licznych operetkach, w tym w Gliwicach oraz Szczecinie, co potwierdza jego status jednego z najlepszych śpiewaków operetkowych w Polsce. Jego interpretacje muzyczne i sceniczne zawsze przyciągały uwagę i uznanie krytyków oraz publiczności.
W życiu prywatnym był żonaty z artystką Barbarą Ptak, co także wpływało na jego twórczość oraz zaangażowanie w świat sztuki.
Życiorys
1927–1948
Stanisław Ptak, jako najmłodszy z poczwórnego grona synów Antoniny z domu Saitz oraz Adama Ptaka, absolwenta uznanej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, przyszedł na świat w Wągrowcu, położonym w Wielkopolsce. W jego rodzinie panowały tradycje humanistyczne, które z pewnością miały wpływ na jego dalszą drogę artystyczną. Z domu rodzinnego wyniósł pasję do śpiewu, co miało stać się istotną częścią jego przyszłej kariery.
Stanisław rozpoczął studia prawnicze w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni oraz w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu, jednak zrezygnował z ich ukończenia. Niezwykle trudne czasy II wojny światowej i hitlerowskiej okupacji w naturalny sposób przerwały jego edukację. Po wojnie, młody Stanisław zdał maturę w trybie eksternistycznym, z dużym prawdopodobieństwem w 1947 lub 1948 roku, jednocześnie pracując jako drukarz w „Głosie Wielkopolskim”. W międzyczasie kontynuował naukę śpiewu u cieszącego się uznaniem w Poznaniu profesora Wincentego Nowakowskiego, specjalizującego się w impostacji głosu.
Gniezno – Poznań – Kraków
W latach 1949–1950 Stanisław Ptak miał okazję zadebiutować w tytułowej roli w sztuce „Amfitrion” Plauta, występując w gnieźnieńskim Teatrze Miejskim. W następnym roku słynny reżyser Wilam Horzyca zauważył jego talent, angażując go do pracy w poznańskich teatrach, gdzie artysta występował aż do 1953 roku. To właśnie w Poznaniu Ptak poznał takie postacie jak Władysław Woźnik oraz Józef Karbowski. W 1951 roku zawarł związek małżeński z Barbarą z domu Boruszak, a dwa lata później zdał egzamin na studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Krakowie.
Operetka Śląska w Gliwicach
W 1953 roku Stanisław Ptak postanowił przenieść się do Gliwic, gdzie dołączył do nowo powstałej Operetki Gliwickiej, która wówczas jeszcze funkcjonowała przy bytomskiej Operze. Debiutował tam rolą starca Atanasa w przedstawieniu „Trembita” autorstwa Jurija Milutina. W Gliwicach miał okazję występować u boku takich artystów jak Maria Artykiewicz, Irena Brodzińska, Beata Artemska, Wanda Polańska oraz Aleksander Sawin. Jego repertuar obejmował utwory Offenbacha, Kalmana, Straussa, Frimla, Mozarta i Dunajewskiego.
Podczas swojej kariery spotkał również takie osobistości jak Bohdan Wodiczkę, Witold Rowicki oraz Karola Stryję. Najważniejszą rolą w jego dorobku artystycznym jest postać Don Kichota w musicalu „Człowiek z La Manchy” autorstwa Mitcha Leigha i Joe Dariona, którego polska premiera miała miejsce w 1970 roku. Ta kreacja ugruntowała jego pozycję w środowisku teatralnym, przynosząc mu wiele nagród. Po dwudziestu siedmiu latach Stanisław Ptak ponownie wystąpił w roli błędnego rycerza, tym razem w Teatrze Rozrywki w Chorzowie.
Teatr dramatyczny i estrada
Po okresie wczesnej kariery (1949–1953) w Teatrze Miejskim w Gnieźnie oraz Teatrze Polskim w Poznaniu, w 1977 roku został zaproszony przez Kazimierza Kutza do Teatru Śląskiego, gdzie zagrał rolę Rededy’ego w spektaklu „Babałajkina i spółka” Siergieja Michałkowa. Jego osiągnięcia w Teatrze Nowym w Zabrzu również zasługują na uwagę, gdzie zagrał Stomila w „Tangu” Mrożka, a także w dwóch sztukach Aleksandra Fredry oraz „Żołnierzu i bohaterze” Georga Bernarda Shawa. W 1970 roku artysta wyruszył w tournée po USA i Kanadzie, które spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem i zaowocowało kolejnymi zaproszeniami do takich krajów jak Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Australia i ponownie do USA oraz Kanady. Współpracował z takimi osobistościami jak Irena Kwiatkowska, Agnieszka Kossakowska, Sława Przybylska, Anna Seniuk, Halina Kunicka, Igor Śmiałowski, Mariusz Dmochowski, Jerzy Połomski oraz Lucjan Kydryński. Warto podkreślić jego udział w prestiżowym Milwaukee Operetta Carnival w Stanach Zjednoczonych w 1973 roku, gdzie wystąpił w „Studencie żebraku” Karla Millöckera. Potwierdzeniem jego statusu na polskiej scenie muzycznej było zaproszenie do gościnnych występów w Teatrze Muzycznym Roma w latach 1995–1998.
Teatr Rozrywki
W 1987 roku Stanisław Ptak rozpoczął owocną współpracę z chorzowską sceną rozrywkową, debiutując gościnnie w „Betlejem polskim” Lucjana Rydla. Jego najważniejsze występy obejmują role w spektaklach takich jak „Kaczo” Bogusława Schaeffera, „Skrzypek na dachu” Jerry’ego Bocka oraz „Człowiek z La Manchy” M. Leigha, za które zdobył Złotą Maskę w 1998 roku za interpretację roli Don Kichota.
Role teatralne
W życiu teatralnym Stanisława Ptaka wiele ról odegrał w znaczących spektaklach, które miały wpływ na jego karierę aktorską. Jego talent i wszechstronność sprawiły, że znalazł się w wielu produkcjach w różnych teatrach.
Data | Rola | Spektakl | Teatr |
---|---|---|---|
8 października 1949 | Amfitrion | Amfitrion | Teatr Miejski Gniezno |
17 grudnia 1949 | Leander | Szelmostwa Skapena | Państwowy Teatr Gniezno |
18 marca 1950 | Rafał Lagena | Dożywocie | Państwowy Teatr Gniezno |
22 lipca 1950 | Ralf | Wiosna w Norwegii | Państwowy Teatr Gniezno |
2 czerwca 1951 | Dyrektor | Wodewil warszawski | Teatry Dramatyczne (Komedia Muzyczna) Poznań |
14 listopada 1951 | Wincenty Michajłowicz Worobjew | Niespokojna starość | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) Poznań |
5 lipca 1952 | Szczedry | 4:0 dla ATK | Teatry Dramatyczne (Teatr Nowy) Poznań |
23 stycznia 1954 | Książę | Księżniczka czardasza | Operetka Śląska w Gliwicach |
14 grudnia 1954 | Cezary Gall | Swobodny wiatr | Operetka Śląska w Gliwicach |
9 lipca 1955 | Frank | Zemsta nietoperza | Operetka Śląska w Gliwicach |
31 grudnia 1955 | Baron Konrad d’Aubrais | Cnotliwa Zuzanna | Operetka Śląska w Gliwicach |
21 kwietnia 1956 | Emanuel Schikaneder | Dyrektor teatru | Operetka Śląska w Gliwicach |
2 lipca 1956 | Jim | Rose Marie | Operetka Śląska w Gliwicach |
8 czerwca 1957 | François Villon | Król włóczęgów | Operetka Śląska w Gliwicach |
22 grudnia 1957 | Paweł Aubier | Bal w Operze | Operetka Śląska w Gliwicach |
6 sierpnia 1958 | Pluton | Orfeusz w piekle | Teatr Muzyczny Gdańsk |
11 marca 1959 | Ganimed | Piękna Galatea | Teatr Muzyczny Gdynia |
9 grudnia 1959 | Juan Damigo | Clivia | Operetka Śląska w Gliwicach |
23 kwietnia 1960 | Hektor Persichetti | Dobranoc Bettino | Operetka Śląska w Gliwicach |
22 października 1960 | Major | Nitouche Herve | Operetka Śląska w Gliwicach |
16 maja 1961 | Paweł | Rozkoszna dziewczyna | Operetka Szczecin |
3 lipca 1965 | D’Artagnan | Trzej muszkieterowie | Operetka Śląska w Gliwicach |
9 grudnia 1967 | Książę Lewan Paławandeszwili | Keto i Kote | Operetka Śląska w Gliwicach |
26 czerwca 1970 | Rudi Engerling | Hrabia Luksemburg | Operetka Śląska w Gliwicach |
18 grudnia 1970 | Miguel de Cervantes – Don Kichote | Człowiek z La Manchy | Operetka Śląska w Gliwicach |
23 czerwca 1972 | Horacy Vandergelder | Hello, Dolly! | Operetka Śląska w Gliwicach |
30 marca 1973 | Johnny Graham | Szalona dziewczyna | Operetka Śląska w Gliwicach |
29 marca 1974 | Rajstop | Róża Stambułu | Operetka Śląska w Gliwicach |
14 lutego 1976 | Baron Konrad d’Aubrais | Cnotliwa Zuzanna | Operetka Śląska w Gliwicach |
12 lutego 1977 | Obolski | Fajerwerk | Operetka Śląska w Gliwicach |
27 maja 1977 | Daniłło | Wesoła wdówka | Operetka Śląska w Gliwicach |
15 października 1977 | Piorunowicz | Klub kawalerów | Operetka Śląska w Gliwicach |
18 lutego 1978 | Larivaudier | Córka pani Angot | Operetka Śląska w Gliwicach |
23 lutego 1979 | Jan Zaremba | Polska krew | Operetka Śląska w Gliwicach |
28 grudnia 1985 | Stomil | Tango | Teatr Nowy w Zabrzu |
21 czerwca 1986 | Kapka (gościnnie) | Odludki i poeta | Teatr Nowy w Zabrzu |
21 czerwca 1986 | Pan Jan Zrzęda (gościnnie) | Zrzędność i przekora | Teatr Nowy w Zabrzu |
12 grudnia 1987 | Arcykapłan, Dziad, Jędrek-Mędrek, Kolendziorz | Betlejem polskie | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
26 czerwca 1989 | Boni Kancsianu (gościnnie) | fkl | Opera Śląska Bytom |
24 marca 1990 | Jonathan Peachum (gościnnie) | Opera za trzy grosze | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
6 grudnia 1991 | Profesor Cudek – Czarodziej z Oz | Czarodziej z krainy Oz | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
18 września 1992 | Herr Rudolf Schultz | Cabaret | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
25 listopada 1992 | Kierownik grupy | Łotrzyce | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
30 stycznia 1993 | Pan 1 | Duże z pianką | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
28 listopada 1993 | Tewje Mleczarz | Skrzypek na dachu | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
12 lutego 1994 | Mateusz Cuthbert | Ania z Zielonego Wzgórza | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
15 stycznia 1995 | Kacper, Szlachcic | Pastorałka | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
17 kwietnia 1995 | Frank | Zemsta nietoperza | Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie |
15 sierpnia 1995 | Stryj Beniamin | Błękitny zamek | Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie |
16 listopada 1996 | Profesor Robaczek | Ptasznik | Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie |
15 marca 1997 | Miguel de Cervantes – Don Kichote | Człowiek z La Manchy | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
30 listopada 1997 | Naczelnik więzienia | Pocałunek kobiety-pająka | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
marzec 1998 | Elf, Filostrat | Sen nocy letniej | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
18 października 1998 | Jowisz | Orfeusz w piekle | Teatr Miejski w Gliwicach |
12 czerwca 1999 | Everet Scott | The Rocky Horror Show | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
15 września 2000 | Robaczek | Ptasznik z Tyrolu | Teatr Miejski w Gliwicach |
18 marca 2001 | Mr Andrew | W 80 dni dookoła świata po… | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
30 marca 2001 | Pierrot | Ballada o sześciu lustrach | Teatr Miejski w Gliwicach |
Filmografia
W bogatej i różnorodnej filmografii Stanisława Ptaka można dostrzec wiele znaczących ról, które pozostawiły trwały ślad w polskim kinie. Oto zestawienie jego najważniejszych występów aktorskich:
- 1962: Drugi brzeg – więzień kryminalny,
- 1977: Okrągły tydzień – ojciec Gustlika,
- 1980: Królowa Bona – Mikołaj Dzierzgowski, prymas Polski (odc. 6, 9-11),
- 1980: Misja – minister rzeszy (odc. 2),
- 1980: Polonia Restituta,
- 1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny,
- 1982: Polonia Restituta – czytający rozkaz generała Hallera (odc. 7),
- 1986: Biała wizytówka (odc. 6),
- 1995: Opowieść o Józefie Szwejku i jego najjaśniejszej epoce,
- 1996: Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front – Grunstein (odc. 1 i 6),
- 1999: Przygody dobrego wojaka Szwejka.
Nagrody i nominacje
W tej sekcji znajdują się informacje dotyczące osiągnięć artystycznych Stanisława Ptaka, który zdobył liczne nagrody i nominacje w ciągu swojej kariery aktorskiej.
Rok | Nagroda | Za | Wynik |
---|---|---|---|
20 listopada 1971 | Nagroda Wojewódzka | Kreacje aktorskie na Scenie Państwowej Operetki Śląskiej w Gliwicach | Wygrana |
22 lipca 1973 | Nagroda III Stopnia | Twórczość Artystyczna w Dziedzinie Wokalistyki za rolę Don Kichota w „Człowieku z La Manchy” | Wygrana |
5 sierpnia 1973 | Księga Zasłużonych | Zasługi i Osiągnięcia w Pracy Artystycznej w Województwie Katowickim | Wygrana |
1978 | Złota Maska | Najpopularniejszy Aktor Województwa Katowickiego | Wygrana |
22 lipca 1979 | Nagroda Wojewódzka w Dziedzinie Kultury, Sztuki, Nauki 35-lecia PRL | _ | Wygrana |
27 marca 1986 | Złota Maska | Gościnne występy w Teatrze Nowym w Zabrzu w roli Stomila w „Tangu” Stanisława Mrożka | Wygrana |
1994 | Złota Maska | Rola Tewiego Mleczarza w „Skrzypku na dachu” | Wygrana |
27 marca 1998 | Złota Maska | Kreacje w roli „Człowieka z La Manchy” w Teatrze Rozrywki w Chorzowie | Wygrana |
Odznaczenia
Stanisław Ptak, wybitny aktor, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń w ciągu swojej kariery artystycznej. Oto lista jego znaczących wyróżnień:
- 28 lutego 1955 – Medal 10-lecia Polski Ludowej,
- 21 marca 1964 – Złota Odznaka Zasłużonego w Rozwoju Kultury Województwa Katowickiego,
- 29 października 1970 – Odznaka 25-lecia za Szczególne Zasługi dla Miasta Gliwic,
- 13 kwietnia 1977 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- 22 maja 1973 – Krzyż Zasługi,
- 22 lipca 1974 – Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- 1978 – Złota Honorowa Odznaka Klubów Oficerów Rezerwy,
- 22 lipca 1984 – Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- 10 października 1997 – Zasłużony Działacz Kultury.
Odznaczenia te dowodzą nie tylko jego talentu, ale również ogromnego wkładu w rozwój polskiej kultury.
Muzeum Barbary i Stanisława Ptaków
Muzeum Barbary i Stanisława Ptaków stanowi stałą ekspozycję, która jest częścią Oddziału Teatralno-Filmowego Muzeum Historii Katowic. To wyjątkowe miejsce ulokowane jest w dawnym lokalu mieszkalnym państwa Ptaków. W jego zbiorach można znaleźć liczne pamiątki oraz dokumentację dotyczące zarówno życia zawodowego, jak i osobistego Stanisława Ptaka.
Zwiedzający mają okazję podziwiać różnorodne eksponaty, w tym fotografie, kostiumy sceniczne – wśród nich dwie zbroje zaprojektowane specjalnie do musicalu „Człowiek z La Manchy”, w którym brał udział Stanisław Ptak, a także plakaty, nagrody oraz wyróżnienia. Zgromadzono tu wiele interesujących przedmiotów, które świadczą o bogatej karierze artystycznej tej pary twórców.
Przypisy
- Stanisław Ptak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 22.09.2018 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Marcin Banasik | Lech Olejnik (muzyk) | Dawid Ogrodnik | Andrzej Zieliński (minister kultury) | Adam z WągrowcaOceń: Stanisław Ptak (aktor)