Stefan Bratkowski (ksiądz)

---

Życiorys

Stefan Bratkowski, duchowny katolicki, był synem Antoniego i Pelagii z rodziny Hammerling. Jego edukacja rozpoczęła się w progimnazjum w Trzemesznie, a następnie uzyskał świadectwo dojrzałości w 1896 roku w Wągrowcu. Już w okresie gimnazjalnym zaangażował się w działalność tajnej organizacji młodzieżowej „Znicz”. W 1899 roku ukończył Arcybiskupie Seminarium Duchowne w Poznaniu, gdzie zdobył niezbędną wiedzę teologiczną i otrzymał święcenia kapłańskie.

W swojej karierze duszpasterskiej pełnił funkcję wikariusza w różnych miejscowościach: w Połajewie od listopada 1899 do stycznia 1900, w Brodnicy od stycznia do listopada 1900, w Biezdrowie od listopada 1900 do lutego 1902, w Lubaszu od lutego do sierpnia 1902, a także w Zielonej Wsi od sierpnia 1902 do 19 listopada 1905 roku. 20 listopada 1905 roku objął stanowisko proboszcza w Objezierzu.

Stefan Bratkowski angażował się również w życie polityczne, biorąc udział w komitetach wyborczych do sejmiku pruskiego oraz Reichstagu. Jako wikariusz w Biezdrowie został oskarżony przez pruską policję o działalność agitacyjną na rzecz Polski. Od 1905 roku działał w organizacji „Straż Narodowa”, pełniąc funkcję starosty na powiat obornicki. Był także patronem Katolickiego Stowarzyszenia Robotników w Objezierzu. W 1914 roku komitet wyborczy w Obornikach zaproponował jego kandydaturę do Reichstagu, jednak ks. Bratkowski nie przyjął tej nominacji.

Od kwietnia 1916 roku był proboszczem w Dziekanowicach, gdzie formalnie zasiadał od 23 września tego samego roku. Swoją misję pełnił tam do końca 1930 roku, a w tym czasie był aktywnym członkiem zarządu powiatowego Towarzystwa Czytelni Ludowych oraz Towarzystwa Pomocy Naukowej imienia Karola Marcinkowskiego. W 1918 roku zasiadł w powiatowej Radzie Ludowej w Gnieźnie oraz został delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy. W latach 1922-1927 był posłem do Sejmu I kadencji reprezentując okręg Gniezno, gdzie działał w ramach Klubu Chrześcijańsko-Narodowego, a od 1922 roku był również członkiem Rady Głównej Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Rolniczego.

Od 1931 roku (formalnie od czerwca 1934) pełnił funkcję proboszcza w Spławiu. W 1939 roku został usunięty przez okupantów niemieckich i przez całą okupację przebywał w Warszawie. Po wojnie wrócił do Spławia, gdzie był proboszczem aż do przejścia na emeryturę w 1956 roku. W 1959 roku otrzymał tytuł honorowego kanonika Kolegiaty św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Zmarł w Spławiu i został pochowany na miejscowym cmentarzu.

---

Oceń: Stefan Bratkowski (ksiądz)

---